En son Kızılkeçili'deydik... yollar yine öyle bir hal aldı ki, kendimizi bir anda Kuzey İda'da buluverdik: Bayramiç'te.
Hayatımız bir anda yön değiştirdi ve kendimizi Bayramiç'in köylerinde toprak parçası bakarken buluverdik!
Aslında seneye düşünüyorduk bu işi, amma ve lakin büyülendik...
Üzüm bağlarının kokusu aklımızı başımızdan aldı sanırım :) İda'nın eteklerinde savrulurken buluverdik kendimizi...
Çavuşlu |
Tongurlu |
Külcüler |
Köseler |
En sonunda ilk gittiğimiz yerde karar kıldık. Gerçi ilk bakışta aşk yaşamıştık, ama yine de dediydik, bi gezelim görelim. Mekanımız belirlendi: Köseler Köyü, Güzle Mevkii.
E bir de biz isim verdik: "EFSUNLU TEPE"
Efsunlu Tepe'nin ismini aldığı meşe ağacımız... "Efsun".
Bereketi bol olsun Efsunlu Tepe'nin :)
YanıtlaSil